Merasim Sokak’ta 17 Şubat 2016’da terör örgütü PKK tarafından gerçekleştirilen ve 29 kişinin hayatını kaybetmesi, 75 kişinin de yaralanmasıyla sonuçlanan terör saldırısında kırmızı ışıkta bekleyen servis aracının içerisinde bulunan 10 yaşındaki Buse Şenses kafasından ağır yaralanırken, annesi Şenay Şenses ise kollarından yaralandı. Olayın yaşandığı ilk gün ailesi Buse’yi bulamadı ancak vatandaşların ihbarı üzerinde Buse’nin Başkent Hastanesi’nde olduğu ortaya çıktı. Güven Hastanesi’nde tedavi gören anne Şenses, kızının olduğu hastaneye nakledildi. Taburcu edilecekleri gün kızları Buse’nin görme yetisini kaybettiğini doktorlardan öğrenen aile büyük acı yaşadı.
Kızlarının tedavisi için İngiltere’ye giden aile, tedavi için geç kaldıklarını ancak Amerika’da göz kayıpları için bir çalışma yapıldığını öğrendi. Olay üzerinden yıllar geçmesine rağmen Şenses ailesi kızlarının tedavisi için Amerika’dan gelecek ümitli haberi bekliyor. Buse ise resim, müzik gibi sanat dallarıyla uğraşarak, piyano çalarak, okuluna devam ederek yaralarını sarıyor.

“Görmemeye başlayınca resme karşı bir ilgisi oluştu, çünkü hayatından renkler gitti”
İhlas Haber Ajansı (İHA) muhabirine yaşadıklarını anlatan anne Şenay Şenses, Buse’nin piyanist olmak istediğini, gözlerinin gördüğü zamanlar resmi sevmediğini ancak görmemeye başlayınca resme karşı ilgisi oluştuğunu söyledi. Şenses, “Ritim duygusu çok gelişmişti. Ritim tutabiliyordu kendisi. Hatta karnımdayken bile hareketliydi. Biz müziğe yönlendirmek istedik. Görme engelliler için de en uygun piyano olduğunu, tuşlularla başlanacağını söylediler. Çok fazla öğretmen araştırdık çevremizde bulamadık. Bir öğretmenimiz kabul etti, özel ders veriyordu. Onunla başlattık piyano çalmaya. 3 seneye yakındır çok severek gidiyor, hatta piyanist olmayı istiyor. Gördüğü zamanlar resmi hiç sevmez, karalar geçerdi. Görmemeye başlayınca resme karşı bir ilgisi oluştu, çünkü hayatından renkler gitti. O renkleri geri istiyor” dedi.

Yaşanan olay Buse’ye kaza diye anlatılmış
Buse’nin Merasim Sokak saldırısı sonrası tedavi süreçlerinden bahseden anne Şenay Şenses, elektrikler kesildiğinde Buse’nin korktuğunu, o zamanlar kendisine terörün ve teröristin ne olduğunu anlatamayacakları için gözlerini bir kaza sonucu kaybettiğini söylediklerini açıkladı. Anne Şenses, “İlk zamanlar ‘Anne seni çok özlüyorum’ dedi. ’Neden kızım, yanındayım artık, hep de yanında olacağım’ dedim. ‘Anne görmüyorum seni, yanındayım ama yüzünü görmüyorum’ dedi. Sürekli oyun terapisi görüyor Buse. Orada sürekli oynuyorlar ve Buse’ye bir şekilde onun üzerinden atmaya çalışıyorlar. Orada hep arabalar kaza yapıyor, patlama yapıyor ve sonrasında ‘Hırsızlar gelip elektriği kesip gidiyor’ diyormuş. ‘Elektrik kesildi’ dediğimiz zaman korkuyor, bir şeyini kaybedeceğini sanıyor. O zaman 4.5 yaşında olduğu için terör nedir, terörist nedir, neden zarar verir, bunları anlatamazdım. Uyandırıldığı gün hastaneye nakledildim. ’Anne ne oldu?’ dediğinde ‘Kızım kaza yaptık’ dedim. ’Neden?’ dedi, ‘Asker abi uyumuş kızım’ dedim. Arada ’Asker abi duruyor mu?’ diye soruyor, ‘Yok kızım o öldü’ diyorum. Bir sene Merasim Sokak’ı anmaya gittik. Orada kötü oldum, Buse orada kimleri andığımızı sordu. Servisteki arkadaşlarımızı, asker abini andık dedim. Çok üzülüyor ama onun için şu an bir anlam ifade etmiyor biz olayı ona kaza diye öğrettiğimiz için. Ben toplu taşımaya binemiyorum bilinçli olduğum için ama Buse okula servisle gitmek istiyor, otobüse binmek istiyor ama ben binemiyorum” diyerek o anlardan gözleri dolarak bahsetti.

“Bu vatana iki gözünü verdi, en azından sahip çıkılması gerekiyor”
Şenay Şenses, 6 yılda en çok istediklerinin Buse’ye gazilik unvanı verilmesi olduğunu, bunun için birçok girişimde bulunduklarını söyledi. Şenses, kendisinin uzuv kaybetmemesine rağmen gazi olduğunu ancak Buse’nin bu vatana iki gözünü verdiğini ve sahip çıkılması gerektiğini ifade ederek, “6 yılda en çok istediğimiz Buse’nin gazilik alması. Orada Buse parkta değildi, trafik kazası değildi. Bir terör olayının mağduru Buse. Mağdur olarak kaldı, biz gazi olmasını istiyoruz. Biz bugün varız, yarın yokuz. Bunu hak ettiğini düşünüyorum. Sivil şehit diye bir kavram var ama sivil gazi diye kavram yok. Buse hiçbir şekilde bu tanımların içerisine girmiyor. Ben kendim gaziyim, ondan daha sağlıklı bir şekildeyim, uzuv kaybım yok ama psikolojik olarak ağırlıklı benim. Gazi sayıldım ama o uzuv kaybetmesine rağmen gazi sayılmıyor. Gazi sayılmasını istiyorum. Bu vatana iki gözünü verdi, en azından sahip çıkılması gerekiyor” ifadelerini kullandı.

“(Piyano) çaldığımda kendimi mutlu hissediyorum”
Terör saldırısında gözlerini kaybeden Buse ise, okuldan eve dönünce ödev yaptığını, derslerin tekrarlarına çalıştığını kaydetti. Şenses, piyano çalmanın kendisini mutlu hissettirdiğini belirterek, “Okula gidip geliyorum. Eve gelince ders çalışıyorum, ödevlerimi yapıyor, tekrar yapıyorum. Oyun oynuyorum. Bazen televizyondan belgesellere bakıyorum. Resim çiziyorum, bir de kitap yazıyorum. Hem mutluluk hissettiriyor bana (piyano) hem de onu çaldığımda kendimi mutlu hissediyorum. Güzel gidiyor, keyifli geçiyor derslerim de. Beraber ödevlerime yardım ediyor o kadar” dedi.

Haber Resimleri

,,,,,,,